zwaar gevecht

 ik zit aan het einde van mijn krachten, ik die vroeger altijd lachte! Het word me stillaan te veel dus ga ik over naar fase geel. De dingen die ik zie , die wil ik echt ni. De grond is niet recht en daardoor voel ik me slecht. het is allemaal te eng aan het worden , ook voor mensen die rondom me stonden. Ik weet echt niet wat te doen , soms voel ik me echt een dikke oen. De wereld waar ik in leef is zo eng dat ik erdoor beef. Maar ik ga echt niet opgeven want dat zou ik  mezelf niet kunnen vergeven. Mijn vriendinnen zorgen dat ik er voor ga en nog steeds rechtop sta. Ik wil ze echt voor alles al bedanken want dat ik blijf vechten heb ik aan hen te danken!