Kato vertelt

Ik ,zie ik zie wat jij niet ziet! Het is een dik lelijk meisje! Die erg bang is van een ijsje! Ik zie ik zie wat jij niet ziet! Het zijn stemmen! Waar ik me door laat kennen! Ik zie ik zie wat jij niet ziet! Het is een donkere lach! Die erger worden met de dag! Maar een ding dat ik zeker weet! Alles komt wel goed! Want je vergeet nooit je moed!

Ben je anders dan een ander? Ja natuurlijk jij bent jij! En je bent een kei coole kei! Je mach nooit vergeten! Dat je al die stemmen kan vergeten! Ze komen en ze gaan! Zoals het groot levensverhaal!

steun deze jongen, en help hem! hij heeft kanker en is nog maar 5 jaar hij heeft het moeilijk en zijn wens is zoveel mogelijk kerskaartjes krijgen! Kanker een klein woord met veel effect! een heel stom woordje met  zo veel macht. een ding is zeker! iemand met deze ziekte heeft heel veel kracht! http://www.gva.be/cnt/dmf20161211_02619952/grootste-wens-van-jongetje-5-met-kanker-stuur-me-heel-veel-kerstkaartjes-alsjeblief

Leef met de dag! En begin met een leuke lach! Geniet van elk moment! Met een erg mooi accent! Het leven is te kort! Dus gooihet stort! Laat zien wie je bent! En ontdek wie jou goed kent! Weg met al die last!Gooi alles maar in de kast!

Stemmen, Er was eens een nacht! Die me jou bracht! Je sloop me plots binnen! Waar door ik al mijn geluk moest innen! Het enige dat jij wou, was me hebben in jou angstaanjagende klauw! Nu wil je niet meer weg! En zeg jij,nu heb je brute pech! Ik hoop dat jij me snel verlaat! En dat het leven terug verder gaat! Jammer genoeg heb je me nu nog te stevig in je macht! Maar ooit is er een dag dat mijn tranen terug veranderd in een gelukkige lach.

een eetstoornis mijn verhaal Ik ga jullie iets meer vertellen over mijn eetstoornis. ik doe dit omdat het me helpt om er over te vertellen en mijn verhaal te doen om misschien mensen te helpen die het nog steeds zo moeilijk hebben dan ik met eten dat ze de moed nooit mogen opgeven en altijd moeten denken elke dag dat voorbij gaat is dichter bij mijn genezing want zo denk ik ook altijd! Hat was 29 september 2015 toen er bij mij een eetstoornis werd vastgesteld. Vroeger was ik een heel gelukkig meisje die altijd lachte en die zich niks aantrok van mijn uiterlijk tot dat het, 6 jaar geleden het bij mij omsloeg. Het begon allemaal in het derde leerjaar ik was negen jaar oud. Ik voelde me te dik en iedereen zij daar iets op ons dikkertje, ons bolleke, ons drolleke enzovoort, door nog meer andere dingen die er in het verleden gebeurde deden me steeds onzekerder worden. waardoor ik dacht nu is het genoeg ik moet afvallen! Dat waren stemmen die ik hoorde in mijn ho

ik lach gisteren! Ik lach vandaag! Niemand die het zich beklaacht! Het is heel simpel, Het is heel kort! Maar dat zorgt voor een groot fort! Een fort van liefde een fort van geluk, dit  fort gaat zeker nooit meer stuk

Blijf jezelf, Ben wie je bent! Iedereen is altijd de moeite waard! En iedereen staat op een plek in de wereldkaart! Je moet geloven in jezelf! Alles komt wel goed! En geef elkaar echt heel veel moed!

Iedereen is super knap! Dat ontdekte ik stap voor stap! Het belangrijkste is toch je innerlijk! Want als mensen je niet nemen om wie je bent! Dan moet je maar doen of je ze niet kent!!!!